Goed luisteren. Dat is iets waar we als kind mee worden opgevoed en wat nodig is om te groeien als mens. Te weten wat je te doen staat: het goede. Maar het is allesbehalve vanzelfsprekend dat we het opbrengen om te luisteren.
Iedere zondag vieren we in onze kerk. Dat doen we met een Eucharistieviering of met een Dienst van Schrift en Gebed, behalve op de 4e zondagen van de maand in de periode tussen Pinksteren en de 1e Advent. Dan is er geen viering in onze kerk.
Om toch wat inspiratie mee te geven in de aanloop naar een zondag waar geen viering is in onze kerk ontvangt u een tekst ter inspiratie. Wij hopen dat u op deze manier iets van de zondag kunt vieren (en wellicht viert u deze zondag online mee met de viering in de kathedraal).
De tekst is deze keer geschreven door assisterend-pastoor Leonie van Straaten
Een goede en gezegende zondag gewenst en met hartelijke groet,
uw pastores
Evangelielezing (Matteüs 13, 24-30 + 36-43)
Hij hield hun een andere gelijkenis voor: ‘Het is met het koninkrijk van de hemel als met een mens die goed zaad op zijn akker uitzaaide. Terwijl de mensen sliepen, kwam zijn vijand giftig onkruid tussen het graan zaaien en vertrok weer. Toen het jonge gewas opschoot en vrucht begon te dragen, kwam ook het onkruid tevoorschijn. De knechten kwamen de heer des huizes vragen: “Heer, hebt u soms geen goed zaad op uw akker gezaaid? Waar komt dat onkruid dan vandaan?” Hij antwoordde: “Dat is het werk van een vijand.” De knechten zeiden tegen hem: “Wilt u dat wij het onkruid weghalen?” Hij antwoordde: “Nee, want dan zouden jullie met het onkruid ook het graan lostrekken. Laat beide samen opgroeien tot aan de oogst, dan zal ik, wanneer het oogsttijd is, tegen de maaiers zeggen: ‘Haal eerst het onkruid weg, bind het in bundels bij elkaar en verbrand het. Breng dan het graan bijeen in mijn schuur.’”’
Daarop stuurde Hij de mensen weg en ging naar huis. Zijn leerlingen kwamen bij Hem en vroegen: ‘Wilt U ons de gelijkenis van het onkruid op de akker uitleggen?’ Hij antwoordde hun: ‘Hij die het goede zaad zaait is de Mensenzoon, de akker is de wereld, het goede zaad dat zijn de kinderen van het koninkrijk; het onkruid dat zijn de kinderen van het kwaad, de vijand die het zaait is de duivel, de oogst staat voor de voltooiing van deze wereld en de maaiers zijn de engelen. Zoals het onkruid bijeengebracht wordt en in het vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voltooiing van deze wereld: de Mensenzoon zal zijn engelen eropuit sturen, en ze zullen uit zijn koninkrijk al wat ten val brengt en al wie onrecht pleegt bijeenbrengen en in de vuuroven werpen; daar zullen ze jammeren en knarsetanden. Dan zullen de rechtvaardigen in het koninkrijk van hun Vader stralen als de zon. Laat wie oren heeft goed luisteren!’
Overweging
Goed luisteren. Dat is iets waar we als kind mee worden opgevoed en wat nodig is om te groeien als mens. Te weten wat je te doen staat: het goede. Maar het is allesbehalve vanzelfsprekend dat we het opbrengen om te luisteren. Want dat vraagt openheid, ontvankelijk zijn voor de ander en wat deze te zeggen heeft. En dat is niet gemakkelijk, want hoe vaak zitten we niet vol van onszelf, onze eigen ervaringen? Hoe vaak overkomt het ons niet dat we behoefte hebben aan een luisterend oor en onze gesprekspartner al snel zegt ‘O ja, dat dat ken ik, bij mij…’ – om vervolgens de ruimte waar we zo op gehoopt hadden, volledig in te nemen. En eerlijk is eerlijk: hoe vaak doen we dat zelf ook bij een ander? Echt luisteren is niet gemakkelijk.
Het is dan ook niet voor niets, dat Jezus in gelijkenissen spreekt. En dat hij die alleen aan zijn eigen leerlingen uitlegt. Want de leerlingen hebben er echt voor gekozen om bij Hem te blijven en zij willen leren en groeien, omwille van de toekomst die Jezus voor ogen heeft. De toekomst van God, het Rijk van menslievendheid. Jezus beseft, dat die keuze voor meewerken aan Gods toekomst voorafgaat aan goed luisteren, aan je openen voor de goede boodschap. Niet voor niets eindigt deze lezing met de oproep: ‘Laat wie oren heeft goed luisteren!’
Het beeld dat Jezus in deze gelijkenis gebruikt sluit aan bij beelden van de natuur, wat ons helpt om hem te verstaan. Maar de diepgang die hij met die beelden oproept is veel lastiger te begrijpen. Dat blijft een zoektocht, waarbij het gaat om de vraag hoe wij omgaan met de realiteit van tegenwerking. Hoe wij omgaan met het kwaad dat we tegenkomen. En dat is een ernstige vraag, waarmee we midden in de wereld staan. Het is ook een vraag waar we misschien juist heel graag antwoord op zouden krijgen, gezien de spanningen in onze wereld. Wat is goed, wat is kwaad: wat draagt bij aan goed leven, geluk, rechtvaardigheid? En wat werkt die opbouwende krachten tegen?
Als we tegenwerking van het goede meemaken, is onze reflex waarschijnlijk vaak dat we boos worden en willen ingrijpen. Dat kwaad moet stoppen, het is heel moeilijk om uit te houden dat kwaad geschiedt. En er zijn ook dingen die niet mogen gebeuren en waar zo snel mogelijk ingegrepen moet worden. Dat weten we allemaal.
Maar Jezus houdt ons voor dat we onderweg in het leven innerlijk ruimte moeten houden voor wat kan groeien. Hij zaait het Woord van God en dat doet het Koninkrijk ontkiemen. Maar dit Woord roept ook tegenstand op – waardoor onkruid tegelijkertijd ontkiemt. Dat te snel en te hard willen bestrijden is verloren energie. Het goede lijkt verdrukt te worden – alleen met hoop en vertrouwen zijn wij in staat om het goede te blijven doen. Jezus vraagt om geduld en het vermogen tot onderscheiding, hij vraagt het uiterste: blijf mild, menslievend en blijf het goede doen. Deze boodschap kun je niet in een keer tot je nemen, dit vraagt om diverse keren in verschillende situaties en verschillende levensfasen goed te luisteren. Ook wij krijgen tijd om te groeien!
Gebed van de dag
Trouwe God,
al wat bestaat ontvangt van U
groeikracht om vruchtbaar te leven.
Leer ons onderscheiden
wat in ons groeit tot eer van U.
Schenk ons de moed om keuzes te maken in de geest
van onze Heer Jezus Christus, uw Zoon,
die met U in de eenheid van de heilige Geest
leeft en leven geeft in de eeuwen der eeuwen.
Amen.