Ieder zondag vieren we in onze kerk. Dat doen we met een Eucharistieviering of met een Dienst van Schrift en Gebed. Iedere zondag? Nee, als de vierde zondag een zogenaamde ‘groene zondag’ is, dan is er geen dienst in onze kerk. Nu komt dat niet zo vaak voor in een jaar, want in de advent, de kerstijd, de veertigdagentijd en de paastijd vieren we ook op de vierde zondag.
Om toch wat inspiratie mee te geven in de aanloop naar een ‘groene vierde zondag’ onderstaande tekst.
Wij hopen dat u op deze manier (en wellicht viert u deze zondag online mee met de viering in de kathedraal) iets van de zondag kunt vieren.
Een goede en gezegende zondag gewenst en met hartelijke groet,
uw pastores
Evangelie (Marcus 10, 46-52 NBV21)
Eens kwamen Jezus en zijn leerlingen in Jericho. Toen hij met zijn leerlingen en gevolgd door een grote menigte weer uit Jericho vertrok, zat daar een blinde bedelaar langs de weg, een zekere Bartimeüs, de zoon van Timeüs. Toen hij hoorde dat Jezus uit Nazaret voorbijkwam, begon hij te schreeuwen: ‘Zoon van David, Jezus, heb medelijden met mij!’ De omstanders snauwden hem toe dat hij zijn mond moest houden, maar hij schreeuwde des te harder: ‘Zoon van David, heb medelijden met mij!’ Jezus bleef staan en zei: ‘Roep hem.’ Ze riepen de blinde en zeiden tegen hem: ‘Houd moed, sta op, hij roept u.’ Hij gooide zijn mantel af, sprong op en ging naar Jezus. Jezus vroeg hem: ‘Wat wilt u dat ik voor u doe?’ De blinde antwoordde: ‘Rabboeni, zorg dat ik weer kan zien.’ Jezus zei tegen hem: ‘Ga heen, uw geloof heeft u gered.’ En meteen kon hij weer zien en hij volgde hem op zijn weg.
Overweging
Vandaag het verhaal van Bartimeüs. Hij is blind en zit langs de kant van de weg te bedelen. Te bedelen omdat hij niet in staat is om te werken en er is niemand die voor hem zorgt. Hij is hierdoor helemaal afhankelijk van wat mensen hem geven. Die blinde is de mens in geestelijke nood. De mens die hoopt op een sprankeltje licht op zijn levensweg. De mens die in zijn eentje niet vooruit kan. Hij heeft geen deel aan het maatschappelijk leven. Die mens zit daar langs de kant van de weg; wat moet hij anders? Maar de levenswil is niet uit hem weg; gelukkig maar! Hij mag dan niet kunnen zien, zijn gehoor is des te beter getraind. Hij heeft over Jezus gehoord en nu deze langs komt roept hij hem. “Zoon van David, Jezus, heb medelijden met mij!’’ Een noodkreet. Heer, ontferm U. Bartimeüs mag dan niet kunnen zien hij weet wel wie Jezus is en dat was nu juist wat zovelen in Jezus’ omgeving niet wisten, niet wilden weten tot grote verwondering, ja zelfs tot frustratie van Jezus.
Bartimeüs blijkbaar wel, hij keek met zijn hart en kon daardoor ten diepste zien wie Jezus was. Zoon van David, de Messias die komen zou. Hoe is dat bij ons? Durven wij Jezus te roepen als we in nood zijn, roepen wij hem als we zorgen hebben. Is er bij ons dat vertrouwen, dat geloof, dat hij ons kan helpen, ons kan laten zien hoe het verder moet, hoe het verder kan? En dan laat Jezus hem roepen. En de omstanders roepen de blinde met de woorden: ‘Houd moed, sta op Hij roept u’. Dat zijn mooie woorden. Ook al lig je eruit bij de mensen, ook al zie je het zelfs niet meer zitten, ook al is het één en al duisternis om je heen – heb goede moed! Sta op! Marcus gebruikt hiervoor hetzelfde woord als wat gebruikt wordt om Jezus’ opstaan uit de dood aan te geven. Dus: verrijs, kom weer tot leven. Hij roept je! Ja, God staat stil bij jou persoonlijk en spreekt je aan.
En nadat hij geroepen is gooit hij zijn mantel af, springt op en gaat naar Jezus. En dan is het wel heel vreemd dat Jezus hem vraagt wat hij voor hem kan doen. Jezus ziet toch dat er een blinde voor hem staat. Die wil toch zeker genezen worden, die wil toch weer kunnen zien. Maar zo werkt het niet bij Jezus, zo werkt het niet bij God. God dringt zich nooit aan je op. Hij roept je wel, maar je zult zelf moeten zeggen wat je bezighoudt, waar je hulp bij nodig hebt, waar je genezing behoeft. God nodigt uit, maar vult niet zelf in wat jij te zeggen hebt. Hij wil je geloof en je vertrouwen horen.
En Jezus doet niets. Hij zegt alleen: “Ga. Je geloof heeft je gered”. Ja, als hij langs de weg was blijven zitten, had hij nu niet gezien. Bartimeüs heeft laten zien dat hij durfde te roepen, tegen de weerstand van zijn omgeving in. Kunnen wij dat ook in onze nood, in onze onmacht? Jezus, God nodigt ons iedere keer ervoor uit. Hij luistert als wij Hem aanroepen: ‘Zorg dat ik kan zien’.
Heer, ontferm U over ons.
Wim van den Berg, pastoor
Gebed van de dag
Barmhartige God,
versterk in ons het geloof,
de hoop en de liefde.
Leer ons uw geboden beminnen
en uw woord onderhouden,
opdat wij uw Aanwezigheid onder ons ervaren.
Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon,
die met U in de eenheid van de heilige Geest
leeft en regeert in de eeuwen der eeuwen.
Amen.
Inspiratiebericht voor zondag 24 oktober
