Beste leden, gastleden en belangstellenden,
Ieder zondag vieren we in onze kerk. Dat doen we met een Eucharistieviering of met een Dienst van Schrift en Gebed. Iedere zondag? Nee, als de vierde zondag een zogenaamde ‘groene zondag’ is, dan is er geen dienst in onze kerk. Nu komt dat niet zo vaak voor in een jaar, want in de advent, de kerstijd, de veertigdagentijd en de paastijd vieren we ook op de vierde zondag.
Om toch wat inspiratie mee te geven, net zo als we dat gedaan hebben in de afgelopen maanden toen er geen vieringen in onze kerk konden zijn als gevolg van de coronacrisis, zullen we in de aanloop naar een ‘groene vierde zondag’ een bericht rondsturen via email.
Wij hopen dat u op deze manier (en wellicht viert u op zo’n zondag online mee met de viering in de kathedraal) iets van de zondag kunt vieren.
Een goede en gezegende zondag gewenst en met hartelijke groet,
uw pastores
Lezingen:
Jozua 24, 1-2.14-25: verbondsluiting van het volk (alle stammen van) Israël. Belofte van trouw aan de Eeuwige: “Wij willen de Eeuwige dienen en naar zijn Stem luisteren.”
Efesiërs 6, 1 – 9: ”bij de Eeuwige is géén aanzien des persoons”, derhalve, in Christus zijn er géén slaven en vrije mensen, iedereen dient Gods wil te volbrengen, en wel: van harte! Daarom: “eer uw vader en uw moeder, wees hen gehoorzaam in de Heer.”
Evangelie: Johannes 6, 60 – 69
In die dagen zeiden veel leerlingen die het gehoord hadden: ‘Dit zijn harde woorden, wie kan daarnaar luisteren?’ Jezus wist wel dat zijn leerlingen protesteerden en zei tegen hen: ‘Ergeren jullie je hieraan? Maar als jullie nu de Mensenzoon zouden zien opstijgen naar waar hij eerst was? De Geest maakt levend, het lichaam dient tot niets. Wat ik gezegd heb is geest en leven. Maar sommigen van jullie geloven niet.’ Jezus wist namelijk vanaf het begin wie er niet geloofden en wie hem zou uitleveren. Daarom heb ik jullie gezegd,’ zei hij, ‘dat iemand alleen bij mij kan komen als het hem door de Vader gegeven is.’Toen trokken veel leerlingen zich terug en gingen niet verder met hem mee. Jezus vroeg nu aan de twaalf: ‘Willen jullie soms ook weggaan?’ Simon Petrus gaf antwoord: ‘Naar wie zouden we moeten gaan, Heer? U spreekt woorden die eeuwig leven geven, en wij geloven en weten dat u de heilige van God bent.’
Overweging
Nogal wat mensen, van middelbare leeftijd en jonger, zijn niet (meer) verbonden aan een kerk-genootschap. Vaak zijn zij als christen nog wel van huis uit gedoopt, maar niet meer praktiserend. Wanneer Paulus in zijn brief aan de Efesiërs zijn lezers voorhoudt, “dat zij hun ouders gehoorzaam moeten zijn in de Heer”, betekent dat dan ook voor ons nu: “wees trouw aan het geloof van “de vaderen’, van onze (voor)ouders?. De vraag is bovendien, of je tóch trouw kunt zijn aan het geloof van je (voor)ouders, terwijl je niet meer kerks bent, niet meer aangesloten bent bij de kerk?
Als je zegt wél te geloven, dat je gelovig bent, maar niet meedoet met een kerk, wat of waarin of wie geloof je dan? Hoe zie jij dat?
Velen onder ons hebben geloofs-twijfel, twijfelen aan iets of iemand aan wie ze zich kunnen vasthouden, zich toevertrouwen. Deze twijfel is vaak ook een vragen naar de mógelijkheid van trouw, namelijk de mogelijkheid dat er Iemand is – met een hoofdletter – die mij vasthoudt, die mij niet laat vallen … Het is tevens het zoeken naar een antwoord op de behoefte aan geborgenheid, behoefte aan een naaste, aan een thuisvoelen bij elkaar, en bij een God die van je houdt, die er is voor jou, in alle omstandigheden…
Het hoort vooral bij jonge mensen dat zij op onderzoek uit zijn naar wat er voor hén toe doet, naar wat er überhaupt toe doet in het leven … zij vragen naar wat het leven de moeite waar maakt. Is het dàt wellicht, dat het jou een goed gevoel geeft, wanneer je iets voor een ander betekent – iets, dat goede gevoel, dat je zomaar krijgt en dus niet zelf kunt maken! Daarin ervaar ik vertrouwen, en het geeft mij ook zelfvertrouwen. Op zulke momenten kan je de zin van je leven ervaren. “zin” in de betekenis van verbondenheid. Zie het zin-sverband in de taalkunde: onderwerp-gezegde-lijdend voorwerp. Dat vormt een zin. Bijvoorbeeld: “ik hou van jou”. Een zin is altijd iets relationeels, een verband. Trouwen is een verbond zegenen tussen twee mensen, op plechtige en rituele wijze hun relatie bevestigen, tot een zegen laten zijn, tot vruchtbaarheid, creativiteit, tot vruchten van liefde en trouw.
Het volk Israël belooft onder Josua om trouw te zijn aan de Eeuwige. En Jozua sluit een liefdesverbond tussen de Eeuwige en Israël. Het is de keuze van het volk om te luisteren naar de stem van de Eeuwige en de Eeuwige te dienen en trouw te zijn. Dienen is altijd ‘dienen om te bevrijden’, zoals de Eeuwige via Mozes het volk uit de slavernij heeft bevrijd.
Jezus staat in dit verbond van Jozua en is trouw aan het geloof van zijn vaderen. Sommigen van Jezus’ volgelingen twijfelden of zij hem nog wilden volgen. Velen trokken zich terug. Namens de twaalf beleed Petrus zijn trouw aan Jezus. Hij zei: “u hebt woorden van eeuwig leven en wij hebben leren geloven en erkend, dat u de heilige Gods bent.”
Ga ik er wel of niet tussen uit? Maar, tot wie zou ik anders gaan? Bij alle twijfels wil ik blijven leren geloven. Twijfelen mag, óók biddenderwijs, zoals eens Gerard Reve:
“Eigenlijk geloof ik niets en twijfel ik aan alles, zelfs aan U.
Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft,
dan denk ik, dat Gij liefde zijt, en eenzaam, en dat,
in zelfde wanhoop, Gij mij zoekt, zoals ik U.”
lector Herman Ueffing
Gebed van de dag:
Geef, bidden wij, genadige God,
dat uw kerk, door uw Geest tot eenheid gebracht,
uw heerlijkheid bij alle volken mag verkondigen.
Dan zal uw Naam geprezen zijn
en heel de wereld zal uw grote daden kennen.
Door onze Heer, Jezus Christus, uw Zoon,
die met U in de eenheid van de heilige Geest
leeft en regeert in de eeuwen der eeuwen.