Vijfde zondag van de veertigdagentijd

Vijfde zondag van de veertigdagentijd

Bemoediging en inspiratie op de vijfde zondag van de veertigdagentijd

Naast de mogelijkheid om mee te vieren met de online viering die uitgezonden wordt vanuit de kathedraal van Utrecht (zie hiervoor de landelijke site: https://oudkatholiek.nl/) willen wij als pastores ook een gedachte en gebed meegeven als bemoediging en verbinding met elkaar nu wij nog steeds op fysieke afstand van elkaar zijn.

U kunt ons ook altijd bellen wanneer u behoefte hebt aan een gesprek.
We zijn hiervoor bereikbaar.

pastoor Wim van den Berg,
06 250 168 39
assisterend pastoor Leonie van Straaten,
06 216 587 54

Een goede zondag gewenst en met hartelijke groet,
uw pastores

Evangelie (Johannes 12, 20-33 NBV)

Nu was er ook een aantal Grieken naar het feest gekomen om God te aanbidden. Zij gingen naar Filippus uit Betsaïda in Galilea, en vroegen hem of ze Jezus konden ontmoeten. Filippus ging dat tegen Andreas zeggen en samen gingen ze naar Jezus. Jezus zei: ‘De tijd is gekomen dat de Mensenzoon tot majesteit wordt verheven. Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht. Wie zijn leven liefheeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwige leven. Wie mij dient moet mij volgen: waar ik ben zal ook mijn dienaar zijn, en wie mij dient zal door de Vader geëerd worden. Nu ben ik doodsbang. Wat moet ik zeggen? Vader, laat dit ogenblik aan mij voorbijgaan? Maar hiervoor ben ik juist gekomen. Laat nu zien hoe groot uw naam is, Vader.’
Toen klonk er een stem uit de hemel: ‘Ik heb mijn grootheid getoond en ik zal mijn grootheid weer tonen.’ De mensen die daar stonden en dit hoorden, zeiden: ‘Een donderslag!’ Maar er waren er ook die zeiden dat het een engel was die tegen hem gesproken had. Jezus zei: ‘Die stem heeft niet voor mij gesproken, maar voor u. Nu wordt het oordeel over deze wereld geveld, nu zal de heerser van deze wereld uitgebannen worden. Wanneer ik van de aarde omhoog geheven word, zal ik iedereen naar mij toe halen.’ Daarmee bedoelde hij de wijze waarop hij zou sterven.

Overweging

Mensen vragen of ze Jezus kunnen ontmoeten. Mensen zoeken hem, na zijn intocht in Jeruzalem. Ze hebben gehoord over de tekenen die Hij verricht had, want er zijn vele getuigen die over hem spreken. Of misschien stonden ze wel tussen de mensen die hem binnenhaalden met palmtakken en alleluja riepen. Ze zijn benieuwd. Maar de leerlingen weten er niet goed raad mee, ze leggen de vraag aan Jezus voor. In zijn antwoord horen we hoe Johannes kijkt naar de weg die Jezus is gegaan: een reflectie op een onbegrijpelijke weg. Want deze nieuwe koning, die zo anders heerst dan de machten der aarde, zal als een graankorrel in de aarde moeten sterven om vrucht voort te brengen. In dit onvermijdelijke proces steekt de angst en de verlatenheid de kop op. Maar ook het uiteindelijke perspectief: de Mensenzoon zal verheven en verheerlijkt worden: in zijn sterven en verrijzen wordt Gods heerlijkheid openbaar. God is een God van levenden en niet van doden. Wie met Christus sterft, zal met Hem opstaan. Het gaat niet om de dood, het gaat erom dat Gods heerlijkheid zichtbaar wordt: de glans van zijn gelaat, waardoor liefde, trouw en gerechtigheid op aarde doorbreken.

Waar sta ik? Ben ik een van die getuigen? Of ben ik nieuwsgierig? Of in nood? En als ik bevraagd wordt op mijn leerling zijn, hoe kijk ik dan naar de weg die Jezus is gegaan? Wil ik me daaraan geven? Durf ik als leerling van Jezus mijn leven uit handen geven? Het is een paradox, die ik in ieder geval wil onderzoeken: wat betekent het toch dat ik behouden zal blijven als ik mezelf verlies? Ik wil mezelf niet verliezen, maar mezelf vinden! En dan klinkt dat ik mezelf zal vinden, als ik durf loslaten… Ik versta het als het geheim van overgave aan “de weg, de waarheid en het leven”. Met Jezus als voorganger en broeder op die weg. Dat is steeds opnieuw onder ogen zien wat ik vasthoud, waar mijn angst opspeelt. Angst en verlangen, geloof en twijfel: ze gaan hand in hand.

In deze laatste weken worden we beproefd, om bij Jezus te blijven op zijn weg. Om de eenzaamheid en verlatenheid van het verraden en verloochend worden niet weg te moffelen. Om ons christen zijn in deze geseculariseerde samenleving in woord en daad uit te dragen. Om te zien wat is, en in de duisternis toch het oog gericht te houden op het licht. En zo een teken van hoop te zijn, voor wie wij ontmoeten. Want ons perspectief is Pasen: de volheid van leven, licht en liefde. Daar zijn we naartoe onderweg!

assisterend pastoor Leonie van Straaten

Gebed van de dag

Algoede God,
wij hopen op uw genade.
Adem uw Geest over ons uit
en laat ons opstaan uit duisternis en dood.
Schenk nieuw leven aan ons en onze wereld.
Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon,
die met U in de eenheid van de heilige Geest
leeft en leven geeft in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Collecten en Voedselbank

Eigen parochie
Wij nodigen u ook uit om uw gaven voor de collecte ten bate van onze eigen parochie over te maken op rekeningnummer NL88 INGB 0001 4062 94 t.n.v. Oud-Katholieke Parochie van de H. Maria Magdalena, Eindhoven, onder vermelding van ‘collecte eigen kerk’.

Vastenactie
Zoals vermeld in onze Nieuwsbrief zijn de uitgangscollecten in de Veertigdagentijd bestemd voor de Filipijnse priesterstudent Reynan Ochida. U kunt u gaven overmaken op rekeningnummer NL88 INGB 0001 4062 94 t.n.v. Oud-Katholieke Parochie van de H. Maria Magdalena, Eindhoven, onder vermelding van ‘Vastenactie IFI’.

Voedselbank
Omdat onze kerk gesloten is kunt u ook geen producten meenemen voor de voedselbank. Mocht u toch willen doneren dan kunt u dat doen door geld over te maken op NL16ABNA 0490 958 885 t.n.v. Stichting Voedselbank Eindhoven e.o.

Dank voor al uw gaven!