Inspiratiebericht voor zondag 27 juni

Beste leden, gastleden en belangstellenden,
Ieder zondag vieren we in onze kerk. Dat doen we met een Eucharistieviering of met een Dienst van Schrift en Gebed. Iedere zondag? Nee, als de vierde zondag een zogenaamde ‘groene zondag’ is, dan is er geen dienst in onze kerk. Nu komt dat niet zo vaak voor in een jaar, want in de advent, de kerstijd, de veertigdagentijd en de paastijd vieren we ook op de vierde zondag.

Om toch wat inspiratie mee te geven, net zo als we dat gedaan hebben in de afgelopen maanden toen er geen vieringen in onze kerk konden zijn als gevolg van de coronacrisis,  zullen we in de aanloop naar een ‘groene vierde zondag’ een bericht rondsturen via email.

Wij hopen dat u op deze manier (en wellicht viert u op zo’n zondag online mee met de viering in de kathedraal) iets van de zondag kunt vieren.

Een goede en gezegende zondag gewenst en met hartelijke groet,
uw pastores

Evangelie
(Marcus 5, 22-43, NBV)
22Een van de leiders van de ​synagoge, die ​Jaïrus​ heette, kwam naar hem toe, en toen hij ​Jezus​ zag viel hij aan zijn voeten neer. 23Hij smeekte hem dringend: ‘Mijn dochter ligt op sterven; kom haar de handen opleggen om haar te redden en te zorgen dat ze in leven blijft.’ 24Hij ging met hem mee. Een grote menigte volgde hem en verdrong zich om hem heen.25Onder hen was ook een vrouw die al twaalf jaar aan bloedverlies leed. 26Ze had veel ellende doorgemaakt door de behandeling van allerlei artsen, aan wie ze haar hele vermogen had uitgegeven zonder dat ze ergens baat bij had gehad; integendeel, ze was alleen maar achteruitgegaan. 27Ze had gehoord over ​Jezus, en ze begaf zich tussen de menigte en raakte zijn ​bovenkleed​ van achteren aan,28want ze dacht: Als ik alleen zijn ​kleren​ maar kan aanraken, zal ik al gered worden. 29En meteen hield het bloed op te vloeien en merkte ze aan haar lichaam dat ze van de kwaal genezen was. 30Op hetzelfde ogenblik werd ​Jezus​ zich ervan bewust dat er kracht uit hem was weggestroomd. Midden in de menigte draaide hij zich om en vroeg: ‘Wie heeft mijn ​kleren​ aangeraakt?’ 31Zijn ​leerlingen​ zeiden tegen hem: ‘U ziet dat de menigte zich om u verdringt en dan vraagt u: “Wie heeft mij aangeraakt?”’ 32Maar hij keek om zich heen om te zien wie het gedaan had. 33De vrouw, die bang was geworden en stond te trillen omdat ze wist wat er met haar was gebeurd, kwam naar hem toe en viel voor hem neer en vertelde hem de hele waarheid. 34Toen zei hij tegen haar: ‘Uw geloof heeft u gered; ga in ​vrede​ en wees genezen van uw kwaal.’ 35Nog voor hij uitgesproken was, kwamen enkele mensen tegen de leider van de ​synagoge​ zeggen: ‘Uw dochter is gestorven, waarom valt u de meester nog lastig?’ 36Maar ​Jezus​ hoorde dat en zei tegen de leider van de ​synagoge: ‘Wees niet bang, maar blijf geloven.’ 37Hij stond niemand toe om met hem mee te gaan, behalve ​Petrus, ​Jakobus​ en ​Johannes, de broer van ​Jakobus. 38Ze kwamen bij het huis van de leider van de ​synagoge​ en zagen daar een groep mensen die luid stonden te huilen en te weeklagen. 39Hij ging naar binnen en zei tegen hen: ‘Waarom maken jullie zo’n misbaar en huilen jullie? Het ​kind​ is niet gestorven, het slaapt.’ 40Ze lachten hem uit. Maar hij stuurde hen allemaal naar buiten en ging met de vader en moeder van het ​kind​ en de ​leerlingen​ die bij hem waren de kamer van het ​kind​ binnen. 41Hij pakte de hand van het ​kind​ vast en zei tegen haar: ‘Talita koem!’ In onze taal betekent dat: ‘Meisje, ik zeg je, sta op!’ 42Meteen stond het meisje op en begon heen en weer te lopen. Ze was twaalf jaar. Iedereen was met stomheid geslagen. 43Hij drukte hun op het ​hart​ dat niemand dit te weten mocht komen, en zei dat ze haar te eten moesten geven.

Overweging
Vandaag weet ik me geraakt door de zorg die Jaïrus heeft voor zijn stervend kind. Jaïrus valt op de knieën en vraagt Jezus om redding van zijn kind. Wanhoop, verdriet, zorg, zijn woorden die bij hem horen. En Jezus gaat mee – hij zegt niet wat hij gaat doen – maar hij gaat mee. Ook bij ons. Jezus gaat mee in ons leven, niet dat we altijd weten wat hij gaat doen, maar hij gaat mee in onze zorgen.

En dan wordt hij opgehouden door een vrouw die zorg heeft om haar gezondheid.  Twaalf jaar ellende – wie kent niet zulke mensen? Of misschien wel jezelf. En waar is God dan? Hij gaat met je mee, je moet Hem wel vragen, je moet contact maken. De vrouw raakt Jezus aan. Geeft dat genezing? Soms wel – vaak niet – maar je kunt verder – Je draagt het niet alleen. Hij, God, Jezus gaat met je mee. De vrouw wordt genezen door een kracht vanuit Jezus. En Jezus blijft bescheiden: “U geloof heeft u gered”. Niet Jezus, maar haar geloof.

Door dit oponthoud is hij te laat. Genezing is niet meer mogelijk, het meisje is gestorven. Einde verhaal naar menselijke maatstaven. Laat maar, het is voorbij.
Maar niet bij God. Jezus zegt dan: “Wees niet bang, maar blijf geloven”. Weer dat geloof. Geloven tegen beter weten in. Dood is dood, het gaat je verstand te boven.
De mensen lachen Jezus uit. Wat een dwaas, zeggen ze eigenlijk. Het kind is gestorven, daar verander je niets meer aan. Je bent ziek, je gaat dood, daar verander je niets meer aan.

Twaalf jaar was de vrouw ziek, daar verander je niets meer aan.
Twaalf jaar was het meisje en nu dood, daar verander je niets meer aan.
Twaalfjaar problemen in je eigen leven, daar verander je niets meer aan.
Maar niet voor God. En Jezus gaat naar binnen. En Jezus raakt haar aan, hij maakt contact en de kracht van God doet haar opstaan. Die kracht doet ons opstaan uit ons doemdenken, uit onze negatieve gedachten, uit ons fatalisme.
Zo kunnen we verder – zo kan ook het meisje verder. “Talita koem!” “Meisje, ik zeg je, sta op!”

Het raakt me die zorg die ouders voor hun kinderen hebben, het raakt me die zorg die mensen voor elkaar hebben, het raakt me die zorg die God voor ons heeft.
Talita koem! Meisje, sta op! Ik ga met je mee opdat je leven zult, hier en nu, maar uiteindelijk bij Mij, de God die is. Leven in overvloed door alles heen.
God gaat met je mee!

pastoor Wim van den Berg

Gebed van de dag
God, die wil dat wij leven,
die ons niet wil prijsgeven aan lijden en dood
die ons hebt bestemd voor het geluk,
wij bidden U:
geef ons levenskracht en levensmoed,
geef dat angst ons niet in de greep houdt
en wek ons tot leven door uw Woord
en door uw Liefde, ons toegezegd door Jezus Christus,
uw Zoon en onze Heer.
Amen.