Inspiratiebericht 24 november, laatste zondag na Pinksteren, zondag van de voleinding
Iedere zondag vieren we in onze kerk. Dat doen we met een Eucharistieviering of met een Dienst van Schrift en Gebed, behalve op de 4e zondagen van de maand in de zogenaamde groene tijd. Dat is in principe de periode tussen Pinksteren en de 1e Advent. Dan is er geen viering in onze kerk.
Om toch wat inspiratie mee te geven ontvangt u een tekst ter inspiratie. Wij hopen dat u op deze manier iets van de zondag kunt vieren (en wellicht viert u deze zondag online mee met de viering in de kathedraal).
De tekst is deze keer geschreven door pastoor Wim van den Berg
Een goede en gezegende zondag gewenst en met hartelijke groet,
uw pastores
Evangelie Marcus 13, 14-27)
In die dagen zei Jezus: Wanneer jullie de “verwoestende gruwel” zien staan waar hij niet hoort (lezer, begrijp dit goed), dan moet iedereen in Judea de bergen in vluchten; wie op het dak van zijn huis is moet niet naar beneden gaan om nog iets uit zijn huis mee te nemen, en wie op het land is moet niet naar huis gaan om zijn mantel te halen. Wat zal het rampzalig zijn voor de vrouwen die in die tijd zwanger zijn of een kind aan de borst hebben! Bid dat het niet in de winter gebeurt, want zulke verschrikkingen als er in die tijd zullen plaatsvinden, zijn er sinds het begin van Gods schepping nooit geweest en zullen er ook nooit meer komen. En als de Heer die tijd niet had verkort, zou geen enkel mens worden gered, maar omwille van de uitverkorenen die hij tot de zijnen heeft gemaakt, heeft hij die tijd verkort. Als iemand dan tegen jullie zegt: “Kijk, dit is de messias,” of: “Daar is hij,” geloof het dan niet, want er zullen valse messiassen en valse profeten komen, die tekenen en wonderen zullen verrichten om Gods uitverkorenen zo mogelijk te misleiden. Jullie moeten oppassen, ik heb het jullie allemaal van tevoren gezegd. Maar in de dagen na de verschrikkingen zal de zon verduisterd worden en de maan geen licht meer geven, de sterren zullen uit de hemel vallen en de hemelse machten zullen wankelen. Dan zal men de Mensenzoon zien komen op de wolken, bekleed met grote macht en luister. Dan zal hij de engelen erop uitsturen om zijn uitverkorenen uit de vier windstreken bijeen te brengen, van het uiteinde van de aarde tot het uiteinde van de hemel.
Overweging
Heel wat films, Amerikaanse films, zijn er gemaakt over grote rampen die de aarde treffen en die, wanneer ze niet gestopt worden, de aarde zullen vernietigen of minstens de mensen op de aarde. U hebt er waarschijnlijk weleens één gezien. Ze variëren van buitenaardse wezen die de wereld bedreigen of een pandemie die alle levende wezens de dood injaagt. Ik moest hieraan denken toen ik het evangelie van deze zondag doorlas. Geen dreigende films, maar wel een script dat er niet om liegt. Dreiging hangt in de lucht.
De evangelist heeft deze woorden na het jaar 70 geschreven, na de verwoesting van de tempel, toen niet één steen op de andere gebleven was. Voor veel joden was dit zo’n schokkende ervaring dat zij er de voorbode van het einde van de wereld in zagen. Als jouw wereld in elkaar stort, ben je geneigd te denken dat het met de hele wereld een aflopende zaak is. Zal het einde spoedig komen? De joden die meegegaan zijn met de Jezus-beweging hopen van wel, want dan zullen zij uit hun lijden verlost zijn. Er is volop strijd tussen christen-joden en joden die de weg van Jezus als een dwaling zien. Families vallen uiteen. Christenen worden gemarteld. Hoe lang moet dit nog duren? Wanneer gaat de Messias wederkomen? Wanneer wordt de gerechtigheid hersteld? Het is met het oog op deze vervolgden en vertwijfelden dat Marcus woorden van Jezus over de laatste dingen te boek stelt. Jezus’ testament is het, een laatste groet aan zijn volgelingen voordat zij afscheid moeten nemen en voordat ook zij de weg van het lijden zullen gaan. Maar dit is niet het laatste. Er komt gerechtigheid. Heb goede moed, weest waakzaam.
De kerk reikt onze deze lezing aan op deze laatste zondag van het kerkelijk jaar omdat we opgeroepen worden om getuigenis af te leggen van ons geloof. Het hele jaar mochten we Gods Woord horen en tot ons nemen, nu komt het erop aan dat we hiervan getuigen. Dat duldt eigenlijk geen uitstel. Je kunt niet blijven zeggen dat doe ik morgen wel of daar zal ik weleens tijd voor nemen. Neen, vandaag en nu moeten we als christenen getuigen van de waarheid, moeten we opkomen voor de gerechtigheid. Dat is niet iets heel ingewikkelds, nee, dat is op ieder moment van je leven de juiste keuzes maken. En laat dat nu juist zo moeilijk zijn. En toch ontkomen we er niet aan dat we keuzes moeten maken. Ook uiteindelijke keuzes. Er zijn momenten in je leven dat je voor de keuze gesteld wordt: ga ik verder of niet. Ga ik verder met hem of haar, met deze mensen? En als je dan verder gaat dan is er vaak geen terugkeer meer mogelijk. Of zoals iemand het eens uitdrukte: een beetje vallen van een hoge brug kan niet.
Deze keuzes hebben altijd te maken met een groot vertrouwen, met geloof. Gebeurt dit alleen op enkele belangrijke momenten in je bestaan? Waar kies ik voor als ik moet kiezen voor het belangrijkste in mijn bestaan? Wat wil ik absoluut niet verliezen? Zijn het mijn materiële spulletjes? Of zijn het juist degene die mij lief zijn? Ik denk dan aan mijn geloof in God, mijn vertrouwen in Hem, het feit dat ik steeds, juist ook als alles tegenzit, bij God terecht kan en dat Hij mij nooit in de steek laat.
Wat brengt ons dit voor onze samenleving? Er zijn tekenen te over in onze maatschappij die zo op het verhaal van de Schrift geplakt kunnen worden. Nu we langzaam inzien dat we de aarde aan het uitputten zijn komt het besef dat we ons afvragen hoeveel heb ik echt nodig om goed te kunnen leven? Heb ik genoeg? Zou ik het ook met wat minder kunnen stellen?’ Het heeft allemaal met keuzes te maken. Kiezen voor God betekent soms kiezen tegen de stroom in. Christen-zijn is niet vrijblijvend. Wat betekent die keuze voor Christus, wat betekent die keuze voor het geloof in God? Een tekst die er niet om liegt. Toch niet om ons angst aan te jagen, maar om ons dus op te roepen tot getuigenis. Tot getuigenis in doen en laten. Wij moeten in deze wereld de hoop en de zekerheid levendig houden dat God het nooit opgeeft. Hij draagt zorg voor ons zodat zelfs geen haar van ons hoofd gekrenkt wordt. Dat staat ons te wachten. We zien uit naar zijn komst. De komst die we weer met Kerstmis mogen gaan vieren. De komst van dé Rechtvaardige. We bereiden ons erop voor, door vier weken advent te vieren.
Gebed van de dag
God,
van U is tijd en eeuwigheid,
het eerste en het laatste woord.
Open onze ogen voor de tekenen van de tijd
opdat wij uw wegen gaan
en onze wereld van aanschijn zal veranderen,
tot lof en eer van uw naam.
Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon,
die met U in de eenheid van de heilige Geest
leeft en regeert in de eeuwen der eeuwen.
Amen