Inspiratiebericht voor zondag 25 juni (zondag na Pinksteren 8)
Onderweg zien we mensen die wél en ook weer niet Jezus willen navolgen… Ook wij worden uitgenodigd én uitgedaagd om Jezus te volgen… Van harte? Of met de nodige omwegen en aarzeling? Wat staat mij te wachten als volgeling: lijden of roem en macht?
Iedere zondag vieren we in onze kerk. Dat doen we met een Eucharistieviering of met een Dienst van Schrift en Gebed. Iedere zondag? Nee, als de vierde zondag een zogenaamde ‘groene zondag’ is, dan is er geen dienst in onze kerk. Nu komt dat niet zo vaak voor in een jaar, want in de advent, de kerstijd, de veertigdagentijd en de paastijd vieren we ook op de vierde zondag.
Om toch wat inspiratie mee te geven in de aanloop naar een ‘groene vierde zondag’ onderstaande tekst.
Wij hopen dat u op deze manier (en wellicht viert u deze zondag online mee met de viering in de kathedraal) iets van de zondag kunt vieren.
Een goede en gezegende zondag gewenst en met hartelijke groet,
uw pastores
Evangelie (Lucas 9, 51 -62, NBV)
Toen de tijd naderde dat Jezus in de hemel zou worden opgenomen, ging Hij vastberaden op weg naar Jeruzalem. Hij stuurde boden voor zich uit. In een Samaritaans dorp, waar ze kwamen om zijn komst voor te bereiden, wilden de dorpelingen Hem niet ontvangen, omdat Jeruzalem het doel van zijn reis was.
Toen de leerlingen Jakobus en Johannes merkten dat Jezus niet welkom was, vroegen ze: ‘Heer, wilt U dat wij vuur uit de hemel afroepen dat hen zal verteren?’ Maar Hij draaide zich naar hen om en wees hen streng terecht. Ze gingen verder naar een ander dorp.
Terwijl ze hun weg vervolgden, zei iemand tegen Hem: ‘Ik zal U volgen waarheen U ook gaat.’ Jezus zei tegen hem: ‘De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon heeft geen plaats waar Hij zijn hoofd te ruste kan leggen.’ Tegen een ander zei Hij: ‘Volg Mij!’ Maar deze zei: ‘Heer, sta me toe eerst terug te gaan om mijn vader te begraven.’ Jezus zei tegen hem: ‘Laat de doden hun doden begraven, maar ga jij op weg om het koninkrijk van God te verkondigen.’
Overweging
Gaandeweg krijgt Jezus te maken met weerstand van de gevestigde orde, omdat Hij vol mededogen mensen helpt in hun benarde situatie: de bloedvloeiende vrouw, de hongerige menigte, de dochter van Jaïrus, de door boze geesten gekwelde jongeman, de angstige leerlingen in de storm op het meer… Men is bang dat Jezus teveel overhoop haalt en de heersende macht en de heersende verhoudingen wil veranderen.
Jezus gaat toch verder naar Jeruzalem, waar Hij weet: daár te moeten lijden, verworpen te worden en gedood. Petrus wil Jezus tegenhouden: ga er niet heen!
Onderweg in Samaria, is Hij daar niet welkom als jood, omdat Hij op weg is naar Jeruzalem! Nog meer weerstand en opnieuw een waarschuwing: ga niet naar Jeruzalem!
Onderweg zien we mensen die wél en ook weer niet Jezus willen navolgen… Ook wij worden uitgenodigd én uitgedaagd om Jezus te volgen… Van harte? Of met de nodige omwegen en aarzeling? Wat staat mij te wachten als volgeling? Lijden of roem en macht?
Jezus stelt een kind ten voorbeeld, als wie er belangrijk is! Kinderen zijn in de joodse traditie uiteindelijk degenen die borg staan voor de Thora, de zuivere adem van kinderen biedt kracht en sterkte!
Wie met Jezus op reis gaat, moet weten dat ook met hem/haar het geloof op reis is: er ligt niets meer vast, alles is in beweging. Niet omkijken naar wat is geweest, dat is nogal wat: jouw dierbare niet eerst gaan begraven, geen afscheid nemen van de huisgenoten. Het gaat om de verkondiging van het Koninkrijk Gods en om het waarachtige Leven. Een leven uit liefde ten einde toe! Een radicale keuze. Een weg naar Jeruzalem: uiteindelijk, de Stad van Vrede.
Hoe ver ben ik meegegaan? Wil ik ook dáár aankomen?
Lector Herman Ueffing
Gebed van de dag
Eeuwige God,
Gij hebt uw kerk gebouwd
op de grondslag van apostelen en profeten
en Jezus, uw Zoon, is de hoeksteen;
geef, dat wij één van geest worden
en een heilige tempel, waarop uw welbehagen rust.
Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon,
die met U in de eenheid van de heilige Geest
leeft en leven geeft
in de eeuwen der eeuwen.